诗文在线查询

shí niǎo
时鸟

rì chū míng bù gǔ, yuè luò míng zǐ guī, yī qì zhī suǒ gǎn, bǐ yì bù zì zhī.
日出鸣布谷，月落鸣子规，一气之所感，彼亦不自知。
jià lí zuì wǎn zhì, shì dàng nóng shì shí dīng zhuàng dài xīng chū, lì zuò shú gǎn chí.
架犁最晚至，适当农事时；丁壮戴星出，力作孰敢迟。
míng zhě jì yǒu jǐng, wén zhě dé yǐ sī nǎi zhī shī shí bèi, qiáng guā zhōng hé wéi? bǎi shé yì néng yán, jīn mò nǎi qí yí.
鸣者既有警，闻者得以思；乃知失时辈，强聒终何为？百舌亦能言，今默乃其宜。
wǒ zuò shí niǎo piān, yòng jì bīn rén shī.
我作时鸟篇，用继豳人诗。