mǎn jiāng hóng xiè fān chéng jiàn jǔ
满江红 谢番丞荐举
cí fù líng yún, yī bù dé jiā tú sì bì.
词赋凌云,医不得、家徒四壁。
é yòu bào huái huā fēng jí, yì tiān qiū sè.
俄又报、槐花风急,一天秋色。
lǎo qù jiǔ wàng chuī shǔ mèng, xìng lái ǒu zuò chéng chá kè.
老去久忘炊黍梦,兴来偶作乘槎客。
wèn dāng shí è biǎo shǔ hé rén, sōng tīng mò.
问当时、鹗表属何人,松厅墨。
rén zòng yǒu, chuí tiān yì.
人纵有,垂天翼。
shuí bù dài, péi fēng lì.
谁不待,培风力。
dàn chuī xū dào chù, fú yáo zhǐ chǐ.
但吹嘘到处,扶摇咫尺。
yǐ wǒ yī zhī hú sǒu zhàng, wèi gōng sān nòng huán yī dí.
倚我一枝壶叟杖,为公三弄桓伊笛。
yuē xiāng féng jiě pèi huàn pú táo, cháng ān mò.
约相逢、解佩换蒲萄,长安陌。
词赋凌云,医不得、家徒四壁。俄又报、槐花风急,一天秋色。老去久忘炊黍梦,兴来偶作乘槎客。问当时、鹗表属何人,松厅墨。人纵有,垂天翼。谁不待,培风力。但吹嘘到处,扶摇咫尺。倚我一枝壶叟杖,为公三弄桓伊笛。约相逢、解佩换蒲萄,长安陌。