诗文在线查询

èr fēng shī luàn fēng shī wǔ piān zhì luàn
二风诗·乱风诗五篇·至乱

gǔ yǒu luàn wáng, sì jí xiōng nüè, luàn wáng nǎi yǐ, gù wèi zhì luàn zhī shī
（古有乱王，肆极凶虐，乱亡乃已，故为《至乱》之诗
èr zhāng èr yùn shí èr jù
二章二韵十二句）
xī hū wáng jiā, céng yǒu xiōng wáng, zhōng shì shī guó, qǐ fēi jiāo huāng.
嘻乎王家，曾有凶王，中世失国，岂非骄荒。
fù fù zhī nán, lìng zé kě wàng.
复复之难，令则可忘。
xī hū luàn wáng, wáng xīn hé sī? bào yín nüè huò, wú sī bù wéi
嘻乎乱王，王心何思？暴淫虐惑，无思不为；
shēng rén yuān yuàn, yán hé jí zhī.
生人冤怨，言何极之。