诗文在线查询

hé kāi yuán yú xiōng rú shù wù shēn
和开元余兄儒术误身

ān dé máo cí měi huà liú, xián gē duō zhe wǔ chéng yóu.
安得茅茨美化流，弦歌多著武城游。
wén zhāng jiǔ yǐ jīng tiān dì, xiào tì fēi tú shū dǎng zhōu.
文章久矣经天地，孝悌非徒淑党州。
wéi yǒu mìng yān kē bù wèi, pín fēi bìng yě xiàn hé xiū.
惟有命焉轲不谓，贫非病也宪何羞。
màn xiāng néng shǐ rén xiāng lèi, mò xìn shī rén làng sù chóu.
曼相能使人相类，莫信诗人浪诉愁。
mò zhú jiē bēi jiē lǎo liú, móu shēn xiān xiàng lǚ gōng yóu.
莫逐嗟卑嗟老流，谋身先向吕宫游。
lì gēng bù pà shuǐ hé hàn, dǔ xìn néng xíng mò yǔ zhōu.
力耕不怕水和旱，笃信能行貊与州。
guǎ huǐ dào tóu zhōng dé lù, bù héng zì gǔ huò chéng xiū.
寡悔到头终得禄，不恒自古或承羞。
lí gēng bù bèi jūn xiū tàn, wǔ shí wú wén què shì chóu.
藜羹布被君休叹，五十无闻却是愁。