mèng shǐ gāo lí dào dōng hǎi kǒu zhàn
梦使高丽到东海口占
mèng hún fēi dào bì xiāo dōng, rì chū fú sāng wàn zhàng hóng.
梦魂飞到碧霄东，日出扶桑万丈红。
chuāng hù tóng méng kāi xiǎo sè, yuán lín dàn dàng yǐ chūn fēng.
窗户曈曚开晓色，园林淡荡已春风。
shí píng zhèng shǐ chē shū hùn, tiān yuǎn nà néng yù bó tōng.
时平正使车书混，天远那能玉帛通。
wàn shì yōu yōu jūn mèng ěr, yī zūn liáo yǔ gù rén tóng.
万事悠悠均梦尔，一樽聊与故人同。
梦魂飞到碧霄东，日出扶桑万丈红。窗户曈曚开晓色，园林淡荡已春风。时平正使车书混，天远那能玉帛通。万事悠悠均梦尔，一樽聊与故人同。
