zhào yù rǔ zì zuò xì mò jiàn jì gè tí liù yán qí shàng qú yù赵玉汝自作戏墨见寄各题六言其上·鸜鹆
qíng shù nuǎn yǐ liú qì, shuāng shí bǎo ér juàn fēi.晴树暖以流憩,霜实饱而倦飞。hé yú rén jiān shì shì, zài sān zì zhěng zī yī.何与人间世事,再三自整缁衣。
zhào yù rǔ zì zuò xì mò jiàn jì gè tí liù yán qí shàng qú yù趙玉汝自作戲墨見寄各題六言其上·鸜鵒
qíng shù nuǎn yǐ liú qì, shuāng shí bǎo ér juàn fēi.晴樹暖以流憩,霜實飽而倦飛。hé yú rén jiān shì shì, zài sān zì zhěng zī yī.何與人間世事,再三自整緇衣。
晴树暖以流憩,霜实饱而倦飞。何与人间世事,再三自整缁衣。
方岳(1199~1262),南宋诗人、词人。字巨山,号秋崖。祁门(今属安徽)人。绍定五年(1232)进士,授淮东安抚司□官。淳□中,以工部郎官充任赵葵淮南幕中参议官。后调知南康军。后因触犯湖广总领贾似道,被移治邵武军。后知袁州,因得罪权贵丁大全,被弹劾罢官。后复被起用知抚州,又因与贾似道的旧嫌而取消任命。...