lǐ jiān xiǎng sì wù gè yǐ yī jué dá zhī xún zhǎ李监饷四物各以一绝答之·鲟鲊
ròu wèi wèi qí gǔ zuì qí, tòu míng mǎ nǎo suì liú lí.肉未为奇骨最奇，透明玛瑙碎琉璃。lǎo tāo bù nài cán yá chǐ, què ài táo huā ruǎn yù zhī.老饕不奈残牙齿，却爱桃花软玉脂。
lǐ jiān xiǎng sì wù gè yǐ yī jué dá zhī xún zhǎ李監餉四物各以一絕答之·鱘鮓
ròu wèi wèi qí gǔ zuì qí, tòu míng mǎ nǎo suì liú lí.肉未為奇骨最奇，透明瑪瑙碎琉璃。lǎo tāo bù nài cán yá chǐ, què ài táo huā ruǎn yù zhī.老饕不奈殘牙齒，卻愛桃花軟玉脂。
肉未为奇骨最奇，透明玛瑙碎琉璃。老饕不奈残牙齿，却爱桃花软玉脂。
方岳(1199～1262),南宋诗人、词人。字巨山，号秋崖。祁门（今属安徽）人。绍定五年(1232)进士，授淮东安抚司□官。淳□中，以工部郎官充任赵葵淮南幕中参议官。后调知南康军。后因触犯湖广总领贾似道，被移治邵武军。后知袁州，因得罪权贵丁大全，被弹劾罢官。后复被起用知抚州，又因与贾似道的旧嫌而取消任命。...
