shān jū qī yǒng ruì xuān táng山居七咏·瑞萱堂
xié dé chūn guī tōng dé mén, děng xián wàn mù yì zhān ēn.携得春归通德门，等閒万木亦沾恩。mǔ táo wèi shú péng lái qiǎn, lián yè chuī kāi táng běi xuān.母桃未熟蓬莱浅，连夜吹开堂北萱。
shān jū qī yǒng ruì xuān táng山居七詠·瑞萱堂
xié dé chūn guī tōng dé mén, děng xián wàn mù yì zhān ēn.攜得春歸通德門，等閒萬木亦沾恩。mǔ táo wèi shú péng lái qiǎn, lián yè chuī kāi táng běi xuān.母桃未熟蓬萊淺，連夜吹開堂北萱。
携得春归通德门，等閒万木亦沾恩。母桃未熟蓬莱浅，连夜吹开堂北萱。
方岳(1199～1262),南宋诗人、词人。字巨山，号秋崖。祁门（今属安徽）人。绍定五年(1232)进士，授淮东安抚司□官。淳□中，以工部郎官充任赵葵淮南幕中参议官。后调知南康军。后因触犯湖广总领贾似道，被移治邵武军。后知袁州，因得罪权贵丁大全，被弹劾罢官。后复被起用知抚州，又因与贾似道的旧嫌而取消任命。...
