dé zhōu wèi zhī shū bìng jiǔ bù bào yǐ shī jì zhī
得周畏知书病久不报以诗寄之
mò dào hán wēn zhǐ sù shū, yě yú péng yǒu jiàn qīn shū.
莫道寒温只素书,也于朋友见亲疏。
zì cóng yī fǎn nán chāng yì, wú fù néng ān gǔ sì jū.
自从一反南昌役,无复能安古寺居。
qiáo cuì zhí wéi rén suǒ qì, yīn qín dú kěn wèn hé rú.
憔悴直为人所弃,殷勤独肯问何如。
quē rán bù bào fēi yuán lǎn, nüè lì jīng qiū wèi sǎo chú.
缺然不报非缘懒,瘧疠经秋未扫除。
莫道寒温只素书,也于朋友见亲疏。自从一反南昌役,无复能安古寺居。憔悴直为人所弃,殷勤独肯问何如。缺然不报非缘懒,瘧疠经秋未扫除。