诗文在线查询

ǒu dé mǔ dān zhī bái zhě fù zhī
偶得牡丹之白者赋之

méi huā dāng dōng tǔ bīng xuě, gǔ jīn yǐ fù chēng gāo jié.
梅花当冬吐冰雪，古今已复称高洁。
chūn fēng cǎo mù zhēng chǒng guāng, ěr nǎi bái hū wú de niè.
春风草木争宠光，尔乃白乎无得涅。
qū yuán fàng zhú chǔ jiāng bīn, shān gāo shuǐ jí shuí yǔ lín.
屈原放逐楚江滨，山高水疾谁与邻。
shāng shān shān zhōng sì lǎo rén, hàn qiě zhōng cí kěn shì qín.
商山山中四老人，汉且终辞肯事秦。
bái shān chá yǒu fú wēng fù, lián zì yuǎn gōng réng bái fù.
白山茶有涪翁赋，莲自远公仍白傅。
shù gōng yǐ yǐ bù kě zuò, fēng yǔ míng cháo mái yù shù.
数公已矣不可作，风雨明朝埋玉树。