cì yùn qiān pàn zhàng
次韵佥判丈
fāng yóu hū hū wèi duō xié, fāng shì cōng cōng yǐ fù bēi.
芳游忽忽未多谐,芳事匆匆已覆杯。
kě hèn hǎi táng jīng yǔ jǐn, shàng yú sháo yào diàn chūn kāi.
可恨海棠经雨尽,尚余芍药殿春开。
gōng néng yǒu yì jīn chē chū, wǒ yì chéng xián bù xiè lái.
公能有意巾车出,我亦乘闲步屧来。
yǐ zhàng kàn huā cóng pò zhǎi, wèi fáng suí chù yī pái huái.
倚杖看花从迫窄,未妨随处一徘徊。
芳游忽忽未多谐,芳事匆匆已覆杯。可恨海棠经雨尽,尚余芍药殿春开。公能有意巾车出,我亦乘闲步屧来。倚杖看花从迫窄,未妨随处一徘徊。