zhōng líng hán shí rì jiāo wài xián yóu钟陵寒食日郊外闲游
kě lián shí jié zú fēng qíng, xìng zǐ zhōu xiāng rú lěng táng.可怜时节足风情,杏子粥香如冷饧。wú nài chūn fēng shū jiù huǒ, biàn jiào rén huàn zuò shān yīng.无奈春风输旧火,遍教人唤作山樱。
zhōng líng hán shí rì jiāo wài xián yóu鍾陵寒食日郊外閑遊
kě lián shí jié zú fēng qíng, xìng zǐ zhōu xiāng rú lěng táng.可憐時節足風情,杏子粥香如冷餳。wú nài chūn fēng shū jiù huǒ, biàn jiào rén huàn zuò shān yīng.無奈春風輸舊火,遍教人喚作山櫻。
可怜时节足风情,杏子粥香如冷饧。无奈春风输旧火,遍教人唤作山樱。
曹松(828——903),唐代晚期诗人。字梦徵。舒州(今安徽桐城,一今安徽潜山)人。生卒年不详。早年曾避乱栖居洪都西山,后依建州刺史李频。李死后,流落江湖,无所遇合。光化四年(901)中进士,年已70余,特授校书郎(秘书省正字)而卒。...