yè fēng yǔ shēng shén è
夜风雨声甚恶
shàng yuán dēng huǒ hú chén lǐ, hán shí tián yuán yě cǎo shēng.
上元灯火胡尘里,寒食田园野草生。
wén wǔ zhuì lái wéi bù mèi, jīng shén hào hòu gèng duō qíng.
文武坠来唯不寐,精神耗後更多情。
piàn yún hū zuò jǐ rì yǔ, zhòng hèn tiān hào bàn yè shēng.
片云忽作几日雨,众恨添号半夜声。
cóng cǐ wú fán wèn chūn sè, shì wú guò kè mán huāng chéng.
从此无烦问春色,市无过客谩荒城。
上元灯火胡尘里,寒食田园野草生。文武坠来唯不寐,精神耗後更多情。片云忽作几日雨,众恨添号半夜声。从此无烦问春色,市无过客谩荒城。